Enrichetta Alfieri była zakonnicą pracującą w więzieniu San Vittore w Mediolanie. W trakcie trwania okupacji niemieckiej pomagała więźniom politycznym i Żydom osadzonym w tym więzieniu.
Maria Alfieri urodziła się w Borgo Vercelli 23 lutego 1891 roku w piemonckiej rodzinie chłopskiej. Jako młoda dziewczyna wstąpiła do klasztoru sióstr pod imieniem Enrichetta. Studiowała pedagogikę i została nauczycielką w przedszkolu, zanim poważna choroba zmusiła ją do rezygnacji z tej ścieżki kariery.
Kiedy Enrichetta wyzdrowiała, w 1923 r. została przydzielona do służby w więzieniu San Vittore w Mediolanie. Siostra natychmiast nawiązała dialog z więźniarkami oraz czynnie zakładała przytułki, szkoły i przedszkola dla ich dzieci. Przebywała w San Vittore w momencie wybuchu II wojny światowej, a w sierpniu 1940 r. została formalnie mianowana matką przełożoną.
Z powodu masowych bombardowań Mediolanu, więzienie zostało ewakuowane w sierpniu 1943 r., a więźniowie i zakonnice zostali przeniesieni do innych zakładów. Po rozpoczęciu okupacji hitlerowskiej, naziści przejęli kontrolę nad San Vittore, które stało się miejscem przetrzymywania przeciwników politycznych i Żydów przed ich deportacją.
W lutym 1944 r. zakonnice zostały z powrotem przeniesione do San Vittore. Siostra Enrichetta i inne zakonnice zaczęły potajemnie pomagać więźniom. Siostry miały kontakt z Komitetem Wyzwolenia Narodowego Północnych Włoch (Comitato di Liberazione Nazionale Alta Italia) i pomagały przemycać wiadomości, pieniądze, żywność i inne materiały do oraz z więzienia.
23 września 1944 r. tajna wiadomość skierowana do Enrichetty została przechwycona przez nazistów. Już wcześniej podejrzewali grupę zakonnic o przeprowadzane przez nie akcje, czego konsekwencją było aresztowanie 23 września 1944 r. siostry Enrichetty pod zarzutem szpiegostwa. Enrichetta została umieszczona w celi San Vittore i skazana na śmierć. Dzięki interwencji kardynała Schustera udało się zamienić wyrok śmierci na karę więzienia. Po wyzwoleniu, Enrichetta powróciła do służby w San Vittore.
