Loïc François, Author at Through their EYES

William McBurney

Posted on March 14, 2023March 14, 2023 by Loïc François

William McBurney se jako příslušník amerického 761. tankového praporu zúčastnil bitvy v Ardenách. Jako voják afroamerického původu musel během svého vojenského výcviku a služby strpět rasismus a diskriminaci. William bojoval nejen za osvobození evropského lidu z pout nacismu, ale také za osvobození Afroameričanů z pout rasové nespravedlnosti na domácí frontě.

William McBurney se narodil v New Yorku a v roce 1942 v osmnácti letech dobrovolně narukoval do US Army. Později uvedl, že z odchodu do války neměl strach, ani se na ni netěšil. Narukování vnímal jako svou povinnost.

William se zpočátku chtěl stát pilotem. Otec ho varoval, že „černoch nikdy nebude pilotovat letadlo“, ale William mu neuvěřil a stejně se dobrovolně přihlásil k armádě, kde se chtěl stát letcem. Jako pilot nebyl přijat a nakonec byl přidělen k 761. tankovému praporu. Se segregací v armádě se William setkal mimo jiné v tom, že zajatí němečtí vojáci mohli jíst ve stejné kantýně jako bílí američtí vojáci. Naopak američtí vojáci černé pleti museli jíst jinde.

761. prapor – známý také jako „Černí panteři“ – během bitvy v Ardenách v prosinci 1944 bojoval po boku Pattonovy 3. armády. Jednotka sice přispěla k porážce nacistů, ale William později prohlásil, že podle něj a jeho kamarádů se jim povedlo něco mnohem zásadnějšího: dokázali, že jsou stejně kvalitní jako bílí vojáci. Většina bílých pěšáků, kteří bojovali po jejich boku, se k nim nakonec naučila chovat jako ke kterémukoli jinému spolubojovníkovi. Díky úspěchům na bojišti se 761. tankovému praporu podařilo změnit názor alespoň části svých bílých krajanů.

Ve skutečnosti vládla za druhé světové války v americké společnosti i armádě segregace.

William McBurney

Posted on March 14, 2023March 14, 2023 by Loïc François

William McBurney fought in the Battle of the Bulge as a member of the U.S. 761^st Tank Battalion. As an African-American soldier, he endured racism and discrimination throughout his military training and career. William fought for the liberation of the European people from Nazism, but also for the liberation of the African-American people from racial injustice on the home front.

William McBurney was born in New York and voluntarily enlisted in the American Army in 1942 at the age of eighteen. He later testified that he was neither afraid nor excited to go to war but felt it was what he was supposed to do.

Initially, William wanted to be a pilot. His father warned him that “a black man would never fly an airplane,” but William did not believe him and volunteered to go into service to be a pilot anyway. He was not accepted as a pilot and was eventually assigned to the 761^st Tank Battalion. One of William’s experiences with segregation in the army was when captured German soldiers were allowed to eat in the same cafeteria as the white U.S. soldiers. In contrast, black U.S. soldiers had to go to another location to eat.

The 761^st battalion – also known as ‘The Black Panthers’ – fought side-by-side with Patton’s 3^rd Army in the Battle of the Bulge in December 1944. While the unit contributed to the defeat of Nazi Germany, William later declared that according to him and his companions, they achieved something even more critical: they demonstrated that they were just as good as white men. Many of the white infantry soldiers they had fought alongside with, eventually learned to treat them as they would any other soldier. Through their accomplishments on the battlefield, the 761^st Tank Battalion changed the opinion of at least some of their white countrymen.

Members of the 761^stheading into battle.

Black and white assembly line men work together in this home front war poster. In reality, the American society and army was segregated during the Second World War.

Warren Crecy

Posted on March 14, 2023March 14, 2023 by Loïc François

Warren Crecy sloot zich oWarren Crecy wstąpił do amerykańskiej armii w wieku 19 lat. Walczył podczas ofensywy w Ardenach jako członek 761 Batalionu Czołgów, dzięki charakterystycznej odznace zwanego „Czarnymi Panterami”.p 19-jarige leeftijd aan bij het Amerikaanse leger. Hij vocht mee in het Ardennenoffensief als lid van het Amerikaanse 761^e tankbataljon, dat als bijnaam ‘The Black Panthers’ had, een verwijzing naar het kenmerkende logo.

761 Batalion Czołgów amerykańskiej armii był jednostką, w której panowała segregacja rasowa – szeregowi żołnierze byli Afroamerykanami, natomiast spośród oficerów tylko niektórzy byli czarnoskórzy. Walcząc przeciw nazistowskim Niemcom, w których panowała rasistowska ideologia, członkowie 761 Batalionu sami mieli do czynienia z rasizmem i dyskryminacją podczas całego okresu służby.

We wrześniu 1944 r. 761 Batalion Czołgów został skierowany do Europy i podporządkowany tzw. 3 Armii pod dowództwem generała George’a Pattona. Jednostka walczyła w północnej Francji w październiku 1944 roku oraz podczas ofensywy w Ardenach w grudniu tego samego roku. W ciągu ostatnich miesięcy wojny jednostka stacjonowała na terenie Niemiec.

Warren Crecy był znany jako „Iron Man” i „najgroźniejszy człowiek 761 Batalionu”. Zasłużył sobie na te przydomki swoją odwagą w walce i faktem, że zabił więcej przeciwników niż którykolwiek z jego współtowarzyszy. Po zakończeniu wojny Crecy pozostał w Niemczech. Przydzielano mu różne zadania, m.in. był strażnikiem więziennym podczas procesów norymberskich. W 1952 r. Walczył przez 3 miesiące podczas wojny koreańskiej i odniósł poważne rany. Oznaczało to koniec jego kariery wojskowej i nigdy też nie wrócił w pełni do zdrowia. Przeszedł na emeryturę z powodu stanu zdrowia, w randze majora, i otrzymał Medal Pochwalny z pochwałą „za zasługi podczas służby”. Otrzymał również Brązową Gwiazdę i Purpurowe Serce z Trzema Liśćmi Dębowymi. Crecy zmarł w 1976 r. w wieku 53 lat i został pochowany z pełnymi honorami wojskowymi. W jego rodzimej miejscowości jego nazwiskiem nazwano jedną z ulic na terenie Morskiej Bazy Wojskowej.

Afroamerykanie w czołgu Chaffee czekają na rozkaz do wyjazdu podczas operacji w Ardenach.

Batalion 761 był znany jako „Czarne Pantery” dzięki charakterystycznej oznace, na której widnieje głowa czarnej pantery. Mottem tego batalionu były słowa „Wyjdź do walki”.

Warren Crecy

Posted on March 14, 2023March 14, 2023 by Loïc François

Warren Crecy sloot zich op 19-jarige leeftijd aan bij het Amerikaanse leger. Hij vocht mee in het Ardennenoffensief als lid van het Amerikaanse 761^e tankbataljon, dat als bijnaam ‘The Black Panthers’ had, een verwijzing naar het kenmerkende logo.

Het Amerikaanse 761^e tankbataljon was een gesegregeerde eenheid die bestond uit Afro-Amerikaanse soldaten en zwarte en witte officiers. De leden van het bataljon streden tegen nazi-Duitsland, een vijand die bekendstond om zijn racistische overtuigingen, maar kregen zelf ook racisme en discriminatie te verduren tijdens hun militaire loopbaan.

In september 1944 werd het 761^e tankbataljon uitgezonden naar Europa, waar het samen met het 3^e Amerikaanse leger onder bevel stond van generaal George Patton. De eenheid vocht in oktober 1944 in Noord-Frankrijk en in december 1944 in het Ardennenoffensief. De laatste maanden van de oorlog werden doorgebracht op Duitse bodem.

Warren Crecy kwam bekend te staan als ‘Iron Man’ en ‘the baddest man in the 761^st’. Deze bijnamen kreeg hij als erkenning voor zijn onverschrokkenheid in de strijd en voor het feit dat hij meer vijandelijke slachtoffers maakte dan wie dan ook in het bataljon. Na het einde van de oorlog bleef Crecy in Duitsland en kreeg hij verschillende functies toegewezen, waaronder die van gevangenisbewaarder tijdens de Processen van Neurenberg. In 1952 diende hij drie maanden in de Koreaanse Oorlog totdat hij zwaargewond raakte. Het betekende het einde van Crecy’s militaire loopbaan en hij zou nooit volledig herstellen van zijn verwondingen. Hij mocht op medische gronden met pensioen als majoor en ontving een Army Commendation Medal, samen met een vermelding van verdienstelijke bijdragen. Ook werd hij beloond met de Bronze Star en het Purple Heart met drie Oak Leaf Clusters. Crecy overleed in 1976 op 53-jarige leeftijd en werd begraven met volledige militaire eer. In zijn geboorteplaats werd er een straat naar hem vernoemd bij de vliegbasis van de marine.

Afro-Amerikaanse soldaten in een Chaffee-tank wachten op het bevel om zich te verplaatsen tijdens het Ardennenoffensief.

Het 761^e tankbataljon stond ook bekend onder de naam ‘The Black Panthers’, een verwijzing naar het kenmerkende logo met de kop van een zwarte panter. Het motto van het bataljon was ‘Come out fighting’.

Warren Crecy

Posted on March 14, 2023March 14, 2023 by Loïc François

Warren Crecy a rejoint l’armée américaine à l’âge de 19 ans. Il a combattu dans la bataille des Ardennes au sein du 761è Bataillon de chars, surnommé « The Black Panthers » d’après leur emblème.

Le 761è bataillon de chars américain était une unité séparée de soldats afro-américains et d’officiers noirs et blancs. Luttant contre les nazis, des ennemis connus pour leur racisme, ses membres ont eux-mêmes été victimes de racisme et de discrimination tout au long de leur service militaire.

En septembre 1944, le 761è Bataillon de chars a été déployé en Europe et affecté à la troisième armée américaine sous le commandement du général Patton. L’unité a combattu dans le nord de la France en octobre 1944 et lors de la bataille des Ardennes en décembre 1944. Crecy a passé les derniers mois de la guerre en Allemagne avec cette unité.

Warren Crecy était surnommé « l’homme de fer » ou « l’homme le plus méchant du 761è bataillon de chars ». Ces surnoms lui ont été donnés pour sa bravoure au combat et pour le fait qu’il ait infligé plus de pertes à l’ennemi que quiconque dans le bataillon. À la fin de la guerre, Crecy est resté en Allemagne et s’est vu confier plusieurs tâches, dont celle d’agent pénitentiaire pendant le procès de Nuremberg. En 1952, il a servi pendant trois mois en Corée avant d’être gravement blessé. Crecy ne s’est jamais complètement remis de ces blessures et sa carrière militaire a pris fin. Il a bénéficié d’une retraite médicale au grade de major, obtenu la Médaille de la mention élogieuse de l’Armée et une reconnaissance pour son service méritoire : l’étoile de bronze et le Purple Heart avec trois grappes de feuilles de chêne. Crecy est mort en 1976 à l’âge de 53 ans et a été enterré avec tous les honneurs militaires. Dans sa ville natale, une rue de la base aéronavale porte son nom.

Des Afro-Américains dans un char Chaffee attendent l’ordre de partir pendant la Bataille des Ardennes.

Le 761è était connu sous le nom de Black Panthers, en raison de l’emblème de leur unité, qui comportait une tête de panthère noire. Leur devise était « Come out fighting » (Sortez vous battre).

Warren Crecy

Posted on March 14, 2023March 14, 2023 by Loïc François

Warren Crecy trat im Alter von 19 Jahren der US-Armee bei. Er kämpfte als Mitglied des 761. Panzerbataillons, deren Soldaten aufgrund des unverkennbaren Logos „Schwarze Panther“ genannt wurden, in der Ardennenoffensive.“

Das 761. Panzerbataillon der US-Armee war eine Armeeeinheit, in der Rassentrennung herrschte: weiße Offiziere befehligten schwarze Soldaten. Die Soldaten des 761. Panzerbataillons kämpften gegen Nazi-Deutschland, einen Feind, der für seine rassistische Ideologie bekannt war, erlebten zugleich jedoch während ihrer militärischen Karriere Rassismus und Diskriminierung durch ihre eigenen Landsleute.

Im September 1944 wurde das 761. Panzerbataillon nach Europa verschifft und der 3. US-Armee unter dem Kommando von General George Patton unterstellt. Die Einheit nahm im Oktober 1944 an Kampfhandlungen in Nordfrankreich teil und kämpfte im Dezember 1944 in der Ardennenoffensive. Die letzten Kriegsmonate verbrachte die Einheit auf deutschem Boden.

Warren Crecy trug den Spitznamen „Iron Man“ und war als „härtester Kerl im 761.“ bekannt. Er erhielt diese Spitznamen für seinen Heldenmut und für den Umstand, dass kein anderer in seinem Bataillon den gegnerischen Truppen höhere Verluste zufügte als er. Nach Kriegsende blieb Crecy in Deutschland und diente in verschiedenen Funktionen, darunter als Gefängniswärter während der Nürnberger Prozesse. 1952 kämpfte er drei Monate im Koreakrieg, bis er schwer verwundet wurde. Crecy erholte sich niemals vollständig von diesen Wunden, die das Ende seine Militärkarriere bedeuteten. Er wurde im Rang eines Majors in den medizinischen Ruhestand versetzt und erhielt die Army Commendation Medal zusammen mit einer Ehrung für verdienstvolle Leistungen. Außerdem erhielt er die Bronze Star Medal und das Purple Heart mit dreifachem Eichenlaub. Crecy starb 1976 im Alter von 53 Jahren und wurde mit allen militärischen Ehren beigesetzt. In seiner Heimatstadt wurde eine Straße am Marinefliegerstützpunkt der United States Navy nach ihm benannt.

Afroamerikanische Soldaten an Bord eines Chaffee-Panzers warten während der Ardennenoffensive auf ihren Einsatzbefehl.

Die Soldaten des 761. Panzerbataillons waren aufgrund des unverwechselbaren Bataillonslogos mit einem schwarzen Pantherkopf als „Schwarze Panther“ bekannt. Ihr Motto war „Come Out Fighting“ (in etwa: „vom ersten Schlag an alles geben“).

Warren Crecy

Posted on March 14, 2023March 14, 2023 by Loïc François

Warren Crecy vstoupil do US Army v 19 letech. V bitvě v Ardenách bojoval jako příslušník 761. tankového praporu přezdívaného podle jeho výrazného znaku „Černí panteři“.

761. tankový prapor US Army byl segregovaný útvar složený z afroamerických vojáků a bílých důstojníků. V boji s nacistickým Německem – nepřítelem známým rasistickým přesvědčením – se samotní příslušníci 761. praporu setkávali i během vlastní vojenské služby s rasismem a diskriminací.

V září 1944 byl 761. tankový prapor převelen do Evropy a přidělen k americké 3. armádě pod velením generála George Pattona. Jednotka se v říjnu 1944 účastnila bojů v severní Francii a v prosinci 1944 bitvy v Ardenách. Závěrečné měsíce války strávila na německé půdě.

Warren Crecy byl znám jako „železný muž“ a „nejdrsnější chlap v 761.“. Tyto přezdívky si vysloužil svou odvahou v boji a tím, že v řadách nepřítele způsoboval větší ztráty než kdokoli jiný v rámci tohoto praporu. Po skončení války zůstal Crecy v Německu, kde plnil nejrůznější úkoly, mimo jiné jako vězeňský dozorce při norimberském procesu. V roce 1952 tři měsíce sloužil ve válce v Koreji, než byl vážně raněn. Tato zranění, z nichž se Crecy nikdy zcela nezotavil, ukončila jeho vojenskou kariéru. Do civilu odešel ze zdravotních důvodů v hodnosti majora a byla mu udělena armádní medaile Za statečnost s pochvalou za záslužnou službu. Obdržel také Bronzovou hvězdu a Purpurové srdce se třemi dubovými ratolestmi. Crecy zemřel v roce 1976 ve věku 53 let a byl pohřben s vojenskými poctami. Jeho jméno nese ulice na základně námořního letectva v jeho rodném městě.

Afroameričtí vojáci v tanku Chaffee očekávají rozkazy během bitvy v Ardenách.

761. tankový prapor byl podle výrazného znaku s hlavou pantera znám jako Černí partneři. Jejich sloganem bylo „Vzhůru do boje“.

Warren Crecy

Posted on March 14, 2023March 14, 2023 by Loïc François

Warren Gamaliel Harding Crecy joined the U.S. Army when he was 19 years old. He fought in the Battle of the Bulge as a member of the 761^st Tank Battalion, nicknamed ‘The Black Panthers’ after their distinctive logo.

The U.S. 761^st Tank Battalion was a segregated unit consisting of African American soldiers and black and white officers. Fighting against Nazi-Germany – an enemy known for its racist believes – the members of the 761^st themselves experienced racism and discrimination throughout their military service.

In September 1944, the 761^st Tank Battalion was deployed to Europe and assigned to the U.S. Third Army under General George Patton’s command. The unit fought in Northern France in October 1944, and in the Battle of the Bulge in December 1944. It spent the final months of the war on German soil.

Warren Crecy was known as ‘Iron Man’ and ‘the baddest man in the 761^st’. He was given these nicknames for his bravery in combat and the fact that he inflicted more casualties among the enemy than anyone else in the battalion. After the war ended, Crecy remained in Germany and was assigned several tasks, including prison officer during the Nuremberg Trials. In 1952 he served in the Korean War for three months until he was badly wounded. Crecy never fully recovered from these wounds, and they meant the end of his military career. He was granted a medical retirement at the rank of major and received the Army Commendation Medal along with a citation for meritorious service. He also received the Bronze Star and the Purple Heart with three Oak Leaf Clusters. Crecy died in 1976 at the age of 53 and was buried with full military honors. In his hometown, a street was named after him at the Naval Air Station.

African-Americans in a Chaffee tank await orders to move out during the Battle of the Bulge.

The 761st were known as the Black Panthers after their unit’s distinctive logo, which featured a black panther’s head. Their motto was “Come out fighting”.

Suzanne Grégoire

Posted on March 14, 2023March 14, 2023 by Loïc François

Suzanne Grégoire była zagorzałą aktywistką komunistyczną. Poświęciła życie walce o prawa kobiet i aktywności feministycznej. Podczas nazistowskiej okupacji Belgii Suzanne zainspirowała tysiące kobiet, które dzięki niej przyłączyły się do ruchu oporu przeciw nazistom.

Suzanne Grégoire urodziła się w Geraardsbergen we Wschodniej Flandrii w rodzinie robotniczej, a wychowała się w Liège. Obydwoje jej rodzice byli działaczami komunistycznymi. Od bardzo wczesnych lat Suzanne czytała literaturę komunistyczną i uczestniczyła wraz z rodzicami w zebraniach partyjnych.

W wieku dwudziestu kilku lat Suzanne została zawodową działaczką Partii Komunistycznej. Jako Belgijka nie miała prawa oddania głosu. Mimo to zajmowała ona kilka odpowiedzialnych stanowisk politycznych. Została radną swojego miasta, członkinią Komitetu Centralnego Partii Komunistycznej oraz przywódczynią krajowego ruchu kobiet należących do Partii. Jej doświadczenie polityczne, szerokie kontakty i postawa ideologiczna pomogły jej w działaniach w ruchu oporu podczas II wojny światowej.

Podczas nazistowskiej okupacji Belgii Suzanne opublikowała podziemny manifest, który zmobilizował kobiety do uczestnictwa w ruchu oporu: La Voix des Femmes (Głos Kobiet). Suzanne wzywała kobiety do protestów przeciw brakom żywności oraz do żądań zwolnienia ich uwięzionych mężów i synów. Suzanne była motorem licznych nielegalnych manifestacji i strajków kobiet w roku 1941 i 1942. Protesty te podkopały autorytet nazistowskiego okupanta. Dla licznych uczestników był to pierwszy krok w stronę dalszej działalności w ruchu oporu.

W marcu 1943 Suzanne została aresztowana przez Gestapo i deportowana do obozu koncentracyjnego w Ravensbrück. Udało jej się przeżyć i po powrocie do Belgii latem 1945 natychmiast wznowiła działalność w Partii Komunistycznej. W roku 1946 jako pierwsza kobieta została wybrana na deputowaną belgijskiego parlamentu. Do końca życia pozostała lojalną działaczką komunistyczną.