Christoph Probst pochodził z niekonwencjonalnej rodziny i był jedynym z członków Białej Róży, który miał dzieci. Został skazany na śmierć za napisanie nieopublikowanej ulotki, w której wzywał do oporu przeciwko nazistowskiemu reżimowi: “Zdecyduj się! (…) A kiedy już zdecydujesz, zacznij działać!”.

​​Christoph Probst urodził się w Murnau w Bawarii jako drugie dziecko nauczyciela uczącego prywatnie Hermanna Probsta i jego żony Kathariny, która również była nauczycielką. Rodzice rozstali się w 1921 roku. Ponieważ druga żona jego ojca, Elise Rosenthal, była Żydówką, Christoph wkrótce doświadczył nazistowskiego reżimu jako realnego zagrożenia. Po samobójstwie ojca w 1936 roku, jego bliskie relacje z macochą utrzymały się.  

​Probst dołączył do Hitlerjugend w 1934 roku w wieku piętnastu lat. Wolność osobista wiele dla niego znaczyła i wkrótce uznał struktury organizacji za zbyt ograniczające. W 1935 r. poznał Alexandra Schmorella, z którym połączyła go głęboka i trwała przyjaźń. Po odbyciu obowiązkowej Służby Pracy Rzeszy (Reichsarbeitsdienst) i dwóch latach służby wojskowej w siłach powietrznych, Probst rozpoczął studia medyczne w Monachium latem 1939 roku. W wieku 21 lat ożenił się z Hertą Dohrn, która pochodziła z rodziny krytycznie nastawionej do nazistowskiego reżimu. Razem mieli trójkę dzieci. 

​Będąc żołnierzem sił powietrznych, Christoph Probst został przeniesiony z Monachium do Strasburga, a następnie do Innsbrucka. Wiosną 1941 r. poznał Hansa Scholla przez swojego przyjaciela Alexandra Schmorella. Probst brał udział w spotkaniach grupy Białej Róży podczas okazjonalnych wizyt w Monachium. Ponieważ miał już rodzinę, nie angażował się w niebezpieczną działalność ruchu oporu.  

​Pod koniec stycznia 1943 r. Probst napisał projekt ulotki, zainspirowany głównie druzgocącą klęską Niemiec pod Stalingradem. Potępił w niej mordowanie ludności żydowskiej i zbrodnicze działania wojenne w Polsce i Związku Radzieckim oraz stwierdził: “Hitler i jego reżim muszą upaść, aby Niemcy mogły przetrwać”. Kiedy Hans Scholl został aresztowany na Uniwersytecie Monachijskim 18 lutego, odręczny szkic ulotki znajdował się w jego kieszeni. Na próżno próbował go podrzeć i ukryć. Dwa dni później Probst został aresztowany w Innsbrucku. Sąd Ludowy skazał go na śmierć wraz z Hansem i Sophie Scholl 22 lutego 1943 roku. Został oskarżony o przygotowanie niepublikowanej ulotki i słuchanie angielskich stacji radiowych. Christoph Probst został stracony w więzieniu Monachium-Stadelheim.