Stanisław Kolasiński was soldaat in het Poolse leger. Na de Poolse nederlaag in 1939 trok hij naar Frankrijk om zich bij de Poolse strijdkrachten daar aan te sluiten. Vanuit Frankrijk ging hij naar Engeland waar hij werd opgeleid tot parachutist. In 1943 werd hij in Polen gedopt. Hij werd er commandant van de verzetsbeweging Armia Krajowa (het Binnenlandse Leger)
Stanisław werd geboren op 16 november 1916. Hij diende in het Poolse leger en raakte gewond tijdens de gevechten tegen nazi-Duitsland in september 1939. Stanisław ontsnapte uit het ziekenhuis en ging naar Frankrijk om zich bij de Poolse strijdkrachten daar aan te sluiten. Als officier van de 3e Infanteriedivisie nam hij deel aan de verdediging van Frankrijk.
Na de nederlaag van Frankrijk week Stanisław uit naar Groot-Brittannië, waar hij het bevel kreeg over een peloton van een legereenheid. In september 1942 meldde hij zich aan voor verzetswerk in bezet Polen en werd hij opgeleid tot parachutist voor speciale operaties. De groep heette “de stille ongezienen”. De training was zeer veeleisend. Van de meer dan 2.400 kandidaten lukte het een kwart de training af te maken.
Stanisław legde de eed van soldaat van het Armia Krajowa af en in de nacht van 13 op 14 maart 1943 landde hij als parachutist in Polen. Hij werd ingedeeld in het westen van Oekraïne en nam deel aan sabotageacties, liquidaties van verraders en militaire acties tegen het Oekraïense Opstandelingenleger. Dat was opgericht in 1942, en vocht tegen het Sovjetleger, nazi-Duitsland en het Poolse Armia Krajowa, voor een onafhankelijk en nationalistisch Oekraïne. Het Oekraïense Opstandelingenleger was betrokken bij massamoorden op Poolse burgers in Volhynia en Oost-Galicië in 1943-1944.
Tijdens Operatie “Tempest (Storm)” streed Stanisław als compagnies–commandant bij het 19e Infanterieregiment van het Armia Krajowa tegen nazi-Duitsland. Hij kwam terecht in een razzia waarbij hij met alle mannen uit een dorp door de Duitsers werd gearresteerd. Ze moesten naar kampen in midden- van Duitsland. Stanisław moest in de buurt van Hamburg als dwangarbeider werken voor Organisation Todt. In april en mei 1945 ontsnapte hij uit het kamp en baande zich een weg door de frontlinie naar de Britse troepen.
Na de oorlog kon Stanislaw niet terugkeren naar Polen, vanwege het communistische regime. Hij werkte als stoffeerder en verhuisde in 1951 naar West-Duitsland. Hij was officieel winkelmanager, maar werkte als trainingsmanager in München en Haidelberg voor de Amerikaanse inlichtingendienst CIA. Daar werden parachutisten getraind die naar communistisch Polen gestuurd zouden worden, net zoals de ”stille ongezienen” tijdens de Tweede Wereldoorlog.
Na de dood van zijn vrouw keerde Stanislaw terug naar Polen. Hij stierf er op 19 november 1996, acht dagen na zijn terugkeer.